احسان و نیکوکاری، یکی از شرایط استجابت دعا

دعا و خواندن خداوند و درخواست حاجت از حضرت حق، یکی از زیباترین جلوه های ارتباط با خالق و پروردگار هستی و راز و نیاز بندگان با اوست. برای استجابت دعا، شرایط و ویژگی­هایی لازم است؛ دعا اگر به صورت تضرع و زاری، پنهان و آهسته، همراه یا خوف و ترس از خدا و امید کامل و طمع به برآورده شدن آن دعا از سوی خداوند باشد و با احسان و نیکوکاری از سوی انسان نسبت به دیگران، همراه گردد، این نوع دعا به لطف و استجابت و برآوردن حاجت از سوی خداوند بسیار نزدیک است. خداوند متعال در مورد ویژگی دعا و زمینه نزدیکتر شدن به اجابت و برخورداری از رحمت الهی، چنین می فرماید: ادْعُواْ رَبَّکُمْ تَضَرُّعًا وَ خُفْیَةً  إِنَّهُ لَا یحُِبُّ الْمُعْتَدِینَ وَ لَا تُفْسِدُواْ فىِ الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا وَ ادْعُوهُ خَوْفًا وَ طَمَعًا  إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِیبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِین( اعراف/ 55)؛ پروردگار خود را (آشکارا) از روى تضرّع، و در پنهانى، بخوانید! (و از تجاوز، دست بردارید که) او متجاوزان را دوست نمى‏دارد!

به همین جهت در روایات و سخنان بزرگان، گریستن به هنگام دعا، امید و یقین به برآورده شدن حاجت از سوی خداوند و دادن صدقه ای چشم­گیر به مستمندان همراه با دعا توصیه شده است.