برخی در ذهن و یا در گفتار ادعا می کنند که به برپایی روز قیامت و لقای حسابرسی خداوند در آن روز، ایمان و اعتقاد دارند ولی در اندیشه، گفتار، عمل و ارتباطات، دچار شرک می باشند یا به انجام اعمال زشت می پردازند!!
خداوند متعال برنامه زندگی امیدواران به لقای الهی که به روز قیامت اعتقاد راسخ دارند را این گونه توصیف می فرماید: قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُکمُْ یُوحَى إِلىََّ أَنَّمَا إِلَهُکُمْ إِلَاهٌ وَاحِدٌ فَمَن کاَنَ یَرْجُواْ لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَ لَا یُشْرِکْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدَا(کهف/110)؛ بگو «من فقط بشرى هستم مثل شما (امتیازم این است که) به من وحى مىشود که تنها معبودتان معبود یگانه است پس هر که به لقاى پروردگارش امید دارد، باید کارى شایسته انجام دهد، و هیچ کس را در عبادت پروردگارش شریک نکند!
بر این اساس باید از هر گونه شرک در اعتقاد و گفتار و عمل، کناره گرفت و به انجام اعمال شایسته پرداخت و گرنه صرف ادعا، سودی در بر نخواهد داشت.