محبت به مال و ثروت و آزمندی معمولاً جلو انفاق آدمیان را می گیرد! به همین جهت خداوند متعال می فرماید: انفاق برای خود شما بهتر است و هر کس بتواند خود را از صفت بخل و حرص پیراسته سازد، به رستگاری نائل می گردد:
فَاتَّقُواْ اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَ اسْمَعُواْ وَ أَطِیعُواْ وَ أَنفِقُواْ خَیرًْا لّأَِنفُسِکُمْ وَ مَن یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَئکَ هُمُ الْمُفْلِحُون (تغابن، 16)؛ پس تا مى توانید تقواى الهى پیشه کنید و گوش دهید و اطاعت نمایید و انفاق کنید که براى شما بهتر است و کسانى که از بخل و حرص خویشتن مصون بمانند، رستگارانند!
بر اساس آیه، انفاق کردن به سود آدمی است نه بخل ورزیدن؛ چرا که افزون بر ثواب اخروی، انفاق با پیراسته سازی انسان، او را از نظر انسانی کامل تر ساخته و به فلاح و رستگاری اخلاقی و اخروی می رساند. ان شا الله.