در دنیا و آخرت، ارزشها متفاوت هستند؛ تنها سرمایه نجات بخش در قیامت، قلب سلیم است، ولی دو نیروى کارآمد دنیا یعنی ثروت و فرزند، در آخرت، بىتأثیر خواهند بود؛ آری قلب سلیم- که ظاهراً در معادلات امور دنیا چندان مورد توجه قرار نمىگیرد- در آخرت اصلىترین کارایى را خواهد داشت.. در حالی که دو سرمایه مهم زندگى دنیا، اموال و نیروهاى انسانى، در آنجا کمترین نتیجهاى براى صاحبانش نخواهد داشت.[1] خداوند تصریح فرموده است:
إِلَّا مَنْ أَتىَ اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ (شعراء/89) «مگر کسى که دلى پاک به سوى خدا بیاورد.»
قلب سلیم قلبى است که هم ایمان خالص و نیت پاک در آن وجود دارد و از آن عمل صالح، سر می زند؛ چرا که چنین قلب پاکى، ثمرهاى جز عمل پاک نخواهد داشت.[2] بر این اساس، اعتقاد به یگانگى خدا و بیزارى از شرک و بتپرستى، از نشانه های قلب سلیم است.[3]
بدینسان تنها راه نجات و سعادت اخروى، مسأله تقدیم قلب سلیم و مبرّا از شرک، به پیشگاه خداوند است. زیرا تبلور تمامى ارزشهاى وجودى انسان، در پاکى و سلامت قلب و روح او از شرک است.[4]
[1]- تفسیر نمونه، ج15، ص: 268
[2] -همان
[3]- تفسیر راهنما، ج13، ص: 81
[4] -تفسیر راهنما، ج13، ص: 81