برخی از کسانی که اندگی از دانش در پاره ای از امور جزئی جهان، اطلاعاتی کسب کرده اند، به داوری هایی عجییب و غریب در مورد دین می پردازند و آن را خرافه، اسطوره خیال، افسانه، فسون و ابزار سوء استفاده معرفی می کردند و پیامبران الهی را مدعیانی بی دلیل، انسان هایی ساده و یا دروغگو و حیله باز و گمراه می شناسند!! این داوری در مورد ادیان ساختگی و پیامبران دروغین، پذیرفتنی است، ولی نمیتوان آن را در مورد «دین راستین الهی و پیامبران برگزیده خداوند» صادق دانست. خداوند در قرآن این نوع اتهامات و داوریهای بی منطق نسبت به انبیاء را مطرح و پاسخ پیامبران(ع) به آنها را بیان می فرماید: قَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِهِ إِنَّا لَنرََئکَ فىِ ضَلَالٍ مُّبِینٍ قَالَ یَاقَوْمِ لَیْسَ بىِ ضَلَالَةٌ وَ لَاکِنىِّ رَسُولٌ مِّن رَّبِّ الْعَلَمِین (اعراف/60 و 61)؛ (ولى) اشراف قومش به او گفتند: «ما تو را در گمراهى آشکارى مىبینیم!» گفت: «اى قوم من! هیچ گونه گمراهى در من نیست ولى من فرستادهاى از جانب پروردگار جهانیانم!
وَ إِلىَ عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا قَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللَّهَ مَا لَکمُ مِّنْ إِلَاهٍ غَیرُْهُ أَ فَلَا تَتَّقُونَ قَالَ الْمَلَأُ الَّذِینَ کَفَرُواْ مِن قَوْمِهِ إِنَّا لَنرََئکَ فىِ سَفَاهَةٍ وَ إِنَّا لَنَظُنُّکَ مِنَ الْکَاذِبِین(اعراف/65 و66)؛ و به سوى قوم عاد، برادرشان «هود» را (فرستادیم) گفت: «اى قوم من! (تنها) خدا را پرستش کنید، که جز او معبودى براى شما نیست! آیا پرهیزگارى پیشه نمىکنید؟!» اشراف کافر قوم او گفتند: «ما تو را در سفاهت (و نادانى و سبک مغزى) مىبینیم، و ما مسلّماً تو را از دروغگویان مىدانیم!»
بر این اساس باید در انتخاب دین و مذهب خود، دقت فراوان به کار بریم؛ نه به انکار دین حق و پیامبران راستین دچار شویم و نه با پیروی کورکورانه از دین نیاکان، یا دین رایج در جامعه ای که در آن زندگی می کنیم، به پیروی از ادیان ساختگی و مدعیان دروغین پیامبری و راه یافتنی، گرفتار آییم!
هشیار باشیم هر کس که مدعی ارایه دین حق است، لزوماً دین حق را ارایه نمی کند!! چنان که همه ادیان و مذاهب، باطل و دروغین نیستند!!