خداوند، عادل است و مرتبهى هر کس را طبق عملکرد خود او قرار مىدهد.[1] هر یک از دستههای نیکوکار و بدکار، فرمانبردار و قانونشکن، حق طلب و ستمگر، درجات و مراتبى بر طبق اعمال خود دارند و پروردگارت هیچگاه از اعمال آنها غافل نیست، بلکه همه را مىداند و به هر کس آنچه لایق است مىدهد.[2] وَ لِکُلِّ دَرَجَاتٌ مِّمَّا عَمِلُواْ وَ مَا رَبُّکَ بِغَفِلٍ عَمَّا یَعْمَلُون (انعام/132)
مراد از «دَرَجاتٌ» در این آیه، فقط درجاتِ رشد نیست، بلکه شامل درکاتِ سقوط نیز مىشود. سعادت و شقاوت انسان، بسته به اعمال اوست.[3] هر یک از گروههاى مؤمن و کافر، جن و انس در روز قیامت از مرتبه و درجه ویژه خود برخوردارند. درجات اخروى انسان و جن، بازتاب اعمال دنیوى ایشان است.[4]
ü قیامت، روز اعطاى درجات و یا سقوط به درکات است. درجات یا درکاتی که براساس اعمال آدمی ست.[5] وبر هر مؤمنی ست که اعمال نیک بیشتری در پرونده اعمالش داشته باشد.
[1]- تفسیر نور، ج2، ص: 557
[2]- تفسیر نمونه، ج5، ص:445
-[3]تفسیر نور، ج2، ص: 557
[4]- تفسیر راهنما، ج5، ص: 251
[5] -همان