ایمان به خداوند و پروردگار جهان هستی، مراتب مختلف و مراحل گوناگونی دارد؛ به همین جهت باید ایمان به طور مداوم در قلب و روح آدمی، نو و تازه شود تا در درون قلب، جا گرفته، تثبیت شود و عمق و ارتقا یابد و آدمی بتواند با تجدید عهد مودت و دوستی با خداوند، از نظر معنوی رشد و تکامل پیدا کند. خداوند متعال، ما را به این امر فراخوانده است:
یا ایها الذین امنوا امنوا؛ ای کسانی که ایمان آورده اید، ایمان بیاورید! (نساء، 136)
همواره ایمان خود به خداوند را نو و تازه کنیم و آن را تثبیت، تعمیق و ارتقا بخشیم!
اولین گام در مسیر زندگی انسانی، ایمان به خداوند است؛ همه چیز نشانه خداوند و آیت اوست و به ما پیام می دهد: به خداوند و پروردگار جهان، ایمان بیاورید. به قول سعدی: هر ورقش دفتری است معرفت کردگار!
دعوت انسان به ایمان، از سوی تمام آفرینش به صورت مداوم، صورت می پذیرد. فرشتگان نیز ما را با ندای زیبای خود به ایمان فرا می خوانند؛ چه نیکو است ندای آنها را با گوش جان بشنویم و در پاسخ فراخوان آنها، به خداوند بگوییم:
ربنا اننا سمعنا منادیا ینادی للایمان ان امنوا بربکم ربنا فامنا فاغفر لنا ذنوبنا و کفر عنا سیئاتنا و توفنا مع الابرار؛ پروردگارا! ما ندا دهنده ای را شنیدیم که به ایمان فرا می خواند که به پروردگارتان ایمان بیاورید! پس ما ایمان آوردیم؛ پروردگارا! گناهان ما را بیامرز و بدی هایمان را از ما محو کن و ما را در زمره نیکوکاران بمیران! (سوره آل عمران، آیه 193)